Geschiedenis

GESCHIEDENIS SHORIN RYU KARATE-DO

Alhoewel de Okinawaanse krijgskunsten eeuwenoud zijn traceert de geschiedenis van Shorin-Ryu naar een Okinawa met de naam Tode Sakugawa (1733-1815) hij is vaak geïdentificeerd als de vader van Okinawa karate.

Vroege ontwikkeling van Shuri-Te (Shorin-Ryu)
Okinawa heeft veel ryuha (stijlen of systemen) in de geschiedenis geproduceerd. Sommigen evolueerden van de leer van verschillende meesters, andere wijzen op een bepaalde stad of familietraditie die van de ene generatie op de andere werd overgedragen. In termen van de belangrijkste stroom van historische ontwikkeling van karate, zijn er van het oude Okinawa karate dat Te werd genoemd eigenlijk maar twee stijlen (Naha-Te en Shuri-Te).

Naha-Te

Naha-Te is ontwikkeld rond de belangrijkste havenstad Naha, een groot handelscentrum. Deze methode van Te werd bestendigd door Bushi Sakiyama (geb.1819), Arakaki Kamadeunchu (1840-1920) en Kanryo Higashionna (1851-1915). Naha-Te werd uiteindelijk bekend als Shorei-Ryu (inspirerende stijl) en vond verder zijn moderne uitdrukking in de Goju-Ryu en Uechi-Ryu-stijlen van het karate.

Shuri-Te

Shuri-Te, aan de andere kant, was een stijl die zich vooral ontwikkelde in de stad Shuri, de oude hoofdstad van Okinawa. Hier woonden ook de koning en de leden van de adel. Shuri-Te en een kleiner systeem dat in de nabijgelegen stad Tomari werd beoefend, bekend als Tomari-Te ontwikkelde zich tot Shorin-Ryu.

Van de twee stijlen van Okinawan Karate geschiedenis moet worden opgemerkt dat het Shuri-Te-systeem wordt gekenmerkt door meer snelheid en wendbaarheid dan het ingewortelde krachtige Naha-Te-systeem. Shuri-Te werd ook gekenmerkt als een meer offensievere stijl, terwijl Naha-Te als meer defensief van aard werd beschouwd. Beide stijlen zijn afgeleid van vergelijkbare Chinese krijgstradities. Naha-Te lijkt meer van de zachte technieken te hebben en de nadruk op ademhaling en controle van Chi of Ki (intrinsieke energie).

Shorin-Ryu Karate is een van de belangrijkste vormen van karate. Het werd geboren uit de krijgsvormen, -technieken en -tradities die werden beoefend in de Shuri en Tomari dorpen in Okinawa.

Kobayashi-stijl

Als een jongen werkte Chosin Chibana in het veld om te helpen met zijn levensonderhoud. Hij ging naar de Okinawa Prefectual Grammer School. In 1898 voldeed Chibana met succes aan de vereisten die nodig zijn om Okinawa Prefectural Daiich Middle School te betreden, maar in 1900 verliet hij halverwege de school om een ​​student te worden van de alom gekende autoriteit van Karate, Ankoh Itotsu.

Hij begon te trainen met Yasutsune “Ankoh” Itosu nadat hij de Okinawa Kenritsu Dai-Ichi Chu-Gakko (middelbare school) had verlaten. Hij was toen 15 jaar oud.

Hij studeerde met Itosu tot de dood van zijn leraar op 26 januari 1915, op 85-jarige leeftijd. Vijf jaar later begon Chibana in zijn eentje te onderwijzen. Zijn eerste trainingshal bevond zich in Tottori-bori en toen zijn reputatie zich verspreidde, was hij in staat om een ​​tweede trainingshal te openen in Kumo-cho, Naha.

Gedurende deze tijd had Chibana een aantal opmerkelijke klasgenoten. Studenten die onder Itotsu Sensei met Chibana studeerden, waren Kenwa Mabuni, Choki Oshiro en Masashige Shiromo, om er maar een paar te noemen.

In 1920 opende Chibana Sensei twee dojo’s, één in Shuri en één in Naha. Kort daarvoor had Karate kennisgemaakt met het vasteland van Japan door twee klasgenoten van Chibana, Kenwa Mabuni en Gichin Funakoshi. Tijdens deze grote interesse in Karate zochten veel Karateka manieren om hun kennis aantrekkelijker te maken, maar Chibana Sensei beweerde dat het hem een ​​heel leven zou kosten om grondig te begrijpen wat hem door Itotsu Sensei was geleerd.

Hij zei vaak: “Karate is de studie van Kata (vorm) die we van onze voorouders hebben overgenomen zonder het te veranderen.” Gedurende deze tijd vonden veranderingen plaats in Karate en verschillende leraren begonnen hun respectieve systemen en Ryuha te noemen. Chibana Sensei noemde zijn systeem Shorin-Ryu.

Veel van de beste Chibana-studenten dienden en stierven tijdens de Tweede Wereldoorlog voor het Japanse keizerlijke leger. Eenmaal voorbij, keerde Chibana terug naar het onderwijs in Giho-cho (een deel van Shuri City). Van februari 1954 tot december 1958 was hij ook de belangrijkste karate-do-instructeur voor het politiebureau van Shuri City. Op 5 mei 1956 werd de Okinawa Karate-do Association opgericht en hij werd benoemd tot de eerste president.

Na zijn volledige leven te hebben gewijd aan Karate, organiseerde hij op 71-jarige leeftijd de Okinawa Karate Federation en trad aan als zijn eerste president. De Okinawa Karate Federatie bestond uit de belangrijkste Ryus die zich in Okinawa had ontwikkeld en de integratie ervan in een enkele federatie hielp om de ruzie tussen scholen en systemen over wiens systeem de beste was, te verminderen.

Sensei Chosin Chibana
In 1957, vanwege zijn inspanningen om Karate te verenigen op Okinawa, kreeg hij de graad van “Hanshi no Sogo” (doctoraatsheer) van de Dainippon Butokukai. Dit was de hoogste rang ooit gegeven aan een karate-instructeur en sindsdien heeft niemand meer deze rang gekregen.In 1961 scheidde hij zich af van het presidentschap van de Okinawa Karate Federation en organiseerde hij de Okinawa Shorin-Ryu Karate Association.

In 1964 kreeg Chibana te horen dat hij terminale kanker had. Tegen het einde van 1968 werd de toestand van Chibana-sensei erger en keerde hij terug naar het Ohama-ziekenhuis. Ondanks de inspanningen van de doctoren om zijn leven te redden stierf hij op 26 februari 1969.

Hij liet een leven achter dat volledig gewijd was aan Karate en de bijna onmogelijke prestatie om vijf van zijn discipelen, Chozo Nakama, Katsuya Miyahira, Kensei Kinjo, Yucho Ku Higa en Shugoro Nakazato, naar het stadium van Kyudan (9de graad) Karate Master te trainen.

Hij ontving de Vierde Orde van Verdienste (Heilige Schat, Kunyonto) van de keizer van Japan voor zijn levenslange bijdragen aan de krijgskunsten.

“Vroeger hebben we karate als krijgskunst getraind, maar nu trainen ze karate als een gymnastische sport.” Ik denk dat we karate niet als een sport moeten behandelen – het moet altijd een krijgskunst zijn! Je vingers en de toppen van je tenen moeten als pijlen zijn, je armen moeten als ijzer zijn, je moet denken dat als je schopt, je door de vijand heen probeert te trappen. Als je stoot, moet je stoten om te doden. Als je slaat, sla je om de vijand te doden, dit is de geest die je nodig hebt om verder te komen in je training “.
– Chibana Chosin –

Chibana Chosin liet vijf oudere studenten achter – allemaal gepromoveerd tot de rang van 9e Dan ten tijde van zijn overlijden in 1969

Katsuya Miyahira

Katsuya Miyahira was een van de beste studenten van Chibana Chosin.

Miyahira werd geboren op 16 augustus 1918. Hij werd in 1933 door Chibana sensei als student geaccepteerd. Hij ontving een shihan-certificaat van Chibana en opende in 1948 een trainingshal in Aza Kaneyuki Nishihara-gun – later verhuisde zijn school naar Aza Korai op in Okinawa City in 1953.

Miyahira creëerde de Shido-kan (Shidokan) tak van Kobayashi Shorin-ryu na de dood van zijn leraar Chōshin Chibana. Miyahira werd ook geïnstrueerd door Anbun Tokuda en Choki Motobu.

In 1969 werd hij president van de Okinawa Shorin-ryu Karate-do Association. In 1978 kreeg hij de rang van JuDan (10e Dan) Hanshi.

Sensei Joachim Laupp

50 jaar krijgskunst als levensweg